Filmy relacja mężczyzna-kobieta, morze

Serial Statek opowiada o tym, czego boi się chyba każdy człowiek: o końcu świata. Po globalnym katakliźmie przeżywa tylko garstka obcych sobie ludzi, unieruchomiona na statku pośrodku niekończącego się oceanu. Ci którzy przeżyli cieszą się, że im się udało. Nie wiedzą jednak, że przetrwanie i zachowanie godności w tak ekstremalnych warunkach będzie trudniejsze niż kiedykolwiek przypuszczali. Po tragicznym w skutkach sztormie młodzi ludzie, którzy wypłynęli w rejs by nauczyć się żeglować, orientują się, że 50-metrowa łódź na której podróżują jest ich jedynym domem. Muszą tam walczyć nie tylko o przetrwanie ale i między sobą. Z czasem rodzą się kolejne pytania: czy są jedynymi, którzy przetrwali kataklizm, czy sztorm powróci, czy uda im się odnaleźć ziemię? I czy jest jeszcze w ogóle jakaś ziemia?

Jedna z tych historii miłosnych, której wszyscy pragniemy, lecz która zawsze przytrafia się innym. Normandia, mały port rybacki. Angele (Clotilde Hesme) to kobieta po przejściach. Właśnie wyszła z więzienia obarczona odpowiedzialnością za spowodowanie wypadku samochodowego, w którym zginął jej mąż. Sąd zabrał jej również prawo do opieki nad synem. Tony (Grégory Gadebois), jak przystało na rybaka z małej wioski, jest szorstki i pełen dystansu. Kocha morze, lecz z chęcią pokochałby coś jeszcze. Mieszka z matką, jego ojciec zaginął w czasie połowów. Angele desperacko chce stworzyć rodzinę, aby odzyskać syna. Tony szuka ucieczki z emocjonalnego wygnania, w którym się znalazł. Choć pełni obaw, oboje pragną "prawdziwej" miłości. Pierwsze nieśmiałe spotkanie daje początek uczuciu, które powinno burzyć mury. Fajerwerki jednak nie strzelają, a dwoje zaaferowanych sobą ludzi zaczyna jeden z najpiękniejszych tańców miłosnych, jaki trafił na duży ekran. Debiut fabularny francuskiej reżyserki i scenarzystki Alix Delaporte, wyróżnionej m.in. statuetką Złotego Lwa w kategorii Filmów Krótkometrażowych (MFF w Wenecji).

Kiedy młoda kobieta imieniem Meryem (Özgü Namal) została zgwałcona, by zmazać tę hańbę z rodziny, tradycja w jej wiosce wymaga, aby dziewczyna została zabita. Młody człowiek, imieniem Cemal (Murat Han), syn przywódcy wioski, otrzymuje zadanie wykonania rytualnego mordu, ale w ostatniej chwili ma wątpliwości. Para ucieka, a ich tropem podążają lokalni bandyci wynajęci dla zabicia dziewczyny. Na szczęście, Cemal i Meryem spotykają Irfana, byłego profesora uniwersytetu, który jest przed rozpoczęciem rejsu i potrzebuje załogi. Wydaje się, że Irfan również ucieka - w jego przypadku od martwego małżeństwa i pustego życia...

Młody, zaledwie 15-letni chłopiec przebywa na niewielkiej wyspie u wybrzeży Anglii. Jest rok 1942, trwa II wojna światowa. Chłopak spotyka tu starszą od siebie o siedem lat kobietę. To młoda mężatka, właśnie ona staje się jego pierwszą nauczycielką gry miłosnej. Pierwsze doświadczenia nie pozostają bez wpływu na psychikę chłopca.

Dwaj kuzyni - Duduś Fąferski i Poldek Wanatowicz - tuż po zakończeniu roku szkolnego mają wyjechać na wakacje nad morze. Podejmują decyzję o pierwszej w ich życiu samodzielnej podróży. Problem w tym, że Duduś, "maminsynek", nie potrafi samodzielnie zawiązać sobie butów a Poldek jest żądny przygód rodem z książek Jacka Londona. Bez pieniędzy, uznani za zaginionych, szukają najdziwniejszych sposobów, żeby dostać się nad wymarzone morze. Jak zakończy się ta podróż pełna przygód?

Film składa się z czterech nowel. W centrum każdej opowieści znajduje się kobieta. W "Kronice nieustającej miłości" młody chłopak jest tak rozkochany w dziewczynie, że nie poświęci miłości dla chwilowej przyjemności. W drugiej noweli "Dziewczyna i zbrodnia" reżyser ulega fascynacji młodą kobietą, która wyznaje, że zabiła ojca. Trzecia opowieść "Nie szukaj mnie" rozgrywa się w Paryżu. Stolica Francji to miasto, gdzie rozpada się wiele związków, tym razem jednak zerwanie zbliża do siebie dwoje ludzi. Tematem ostatniej historii "Upadłe ciało" jest sublimacja miłości.

W trakcie podróży statkiem po Morzu Śródziemnym sparaliżowany Amerykanin na wózku Oskar, i jego młoda, francuska żona Mimi, poznają parę Anglików: Fionę i Nigela, znudzonych sobą po siedmiu latach małżeństwa, ale nazbyt skrępowanych gorsetem konwenansów, by na chwilę dać się ponieść tłumionym namiętnościom. Przez kilka kolejnych wieczorów Oskar opowiada Nigelowi, z ekshibicjonistyczną wręcz szczerością, dzieje swojego związku z Mimi. Początkowo zgorszony, potem coraz bardziej zaintrygowany Anglik, nie potrafi sobie odmówić kolejnych wizyt w kajucie Oskara, ulegając zarazem coraz większej fascynacji jego ponętną żoną.

W 1685 roku angielski król James skazuje lekarza Petera Blooda, który udzielił lekarskiej pomocy rannemu buntownikowi, na deportację na Jamajkę w charakterze niewolnika. Na Karaibach Peter Blood wiedzie nędzne życie do czasu, gdy udaje mu się zbiec z wyspy wraz z kilkoma przyjaciółmi na przechwyconym statku. Od tej pory staje się piratem i wodzem hiszpańskich buntowników walczących przeciwko okrutnym rządom króla.

Na niemiecko-polskiej granicy staje Mercedes 500 SL, a w nim dwóch mężczyzn około czterdziestki o wyglądzie budzącym pełne zaufanie. Ot zwyczajni turyści szukający w Polsce atrakcji lub prężni biznesmeni jadący na umówione spotkanie z polskim kontrahentem. Lecz pozory mylą, o czym przekonają się trójmiejscy gangsterzy próbujący ukraść im auto. Alex i Andre przyjechali na Wybrzeże wykonać kolejne zlecenie swoich mocodawców, odzyskać przejęte narkotyki i ukarać nierzetelnych polskich partnerów. Ale dla obu wyjazd do Polski to powrót po latach w rodzinne strony. Pojawiają się sentymenty, na jakie nie ma miejsca w ich profesji.

Rain to zrealizowane z chłodnym dystansem studium rodzinnego zobojętnienia, które prowadzi do aktów tragicznej desperacji. Janey jest narratorką historii o nadmorskich wakacjach nowozelandzkiej rodziny, która powoli się rozpada i wewnątrz której dochodzi do niespodziewanego wybuchu. Ponura trzynastolatka właściwie sama opiekuje się małym braciszkiem Jimem, podczas gdy jej rodzice, Kate i Ed, beztrosko się bawią i upijają się każdej nocy. Adaptując niewielką powieść Kirsty Gunn, Jeffs wykazała wiele zrozumienia dla wściekłości, którą może wyzwolić okres dojrzewania.