Filmy przyjaźń, samobójstwo, lata 70.

Pippa Lee (Robin Wright) to kobieta w średnim wieku, oddana, młodsza żona majętnego wydawcy (Alan Arkin), którego choroba spowodowała, że przeprowadzili się na spokojne przedmieścia. Kobiecie jednak nie sprzyja zbytnio nowa przestrzeń życiowa - wraca myślami do przeszłości, wspomina trudne dzieciństwo. Powoli i spokojnie zaczynają pojawiać się pierwsze objawy załamania nerwowego. Punktem kulminacyjnym staje się zdrada męża.

Mr. X (Daniel Craig) to dobrze prosperujący handlarz narkotykami. Teraz chce wycofać się z interesu i przejść na "zasłużoną emeryturę". Zanim to jednak nastąpi musi spełnić ostatnią prośbę potężnego szefa - wynegocjować transakcję Ecstasy wartych milion dolarów. Na nieszczęście dla Mr. X pigułki zostają skradzione serbskiemu baronowi narkotykowemu, który skróci go o głowę, jeśli je sprzeda. Szef londyńskiego półświatka natomiast też to zrobi, jeśli nie sprzeda... Mr. X może naprawdę martwić się o swoją przyszłość. Nic bowiem nie jest warte jego głowy...

Nicolas Mallet (Jean-Louis Trintignant) to skromny pracownik banku, który pogodził się ze swoją przeciętnością na rzecz poczucia bezpieczeństwa, jakie daje mu nudna praca. Jednak pod wpływem przypadkowo spotkanego, dawnego przyjaciela z liceum, powieściopisarza Claude'a Fabre'a (Jean-Pierre Cassel), staje się pewnym siebie uwodzicielem oraz aroganckim człowiekiem działającym bez skrupułów.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

W 1977 roku Harvey Milk został wybrany na radnego w San Francisco i stał się pierwszym w historii przyznającym się otwarcie do homoseksualizmu mężczyzną wybranym do znaczącej instytucji publicznej w Ameryce. Jego zwycięstwo było nie tylko sukcesem w walce o prawa gejów, wpłynął na zmianę wielu aspektów życia politycznego. Docierając do wszystkich - od starszych obywateli po działaczy związkowych - Harvey Milk zmienił sposób pojmowania walki o prawa człowieka i przed przedwczesną śmiercią w 1978 roku stał się bohaterem dla wszystkich Amerykanów.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Jest rok 1974, Stany Zjednoczone przechodzą jeden z najtrudniejszych momentów w swojej demokratycznej historii: afera Watergate, która doprowadziła do odsunięcia od władzy ówczesnego prezydenta Richarda Nixona. Film oparty na prawdziwych wydarzeniach wciąga nas z niezwykłą siłą w historię biznesmena, który aby zrealizować swój amerykański sen sięga po radykalne środki. Z bronią ukrytą w nogawce spodni postanawia dokonać zamachu na prezydenta Richarda Nixona.

Bogata, młoda, pełna życia dziewczyna z Kalifornii udaje się do Nowego Jorku. Tam spotyka młodego artystę, Andy'ego Warhola, który obiecuje jej to, o czym zawsze marzyła: zrobi z niej gwiazdę! Film jest biografią aktorki Edie Sedgwick, której kariera na chwilę zabłysła dzięki udziałowi w krótkometrażowych filmach Warhola. Edie wkrótce jednak traci kontakt z rzeczywistością uzależniając się od alkoholu i lekarstw. Umiera mając zaledwie 28 lat.

Czterech zamaskowanych mężczyzn napada na bank. Wywiązuje się strzelanina, w której ginie kasjer, a jeden z bandytów zostaje ranny. Szczęśliwie udaje im się uciec, ale ich tropem podąża doświadczony, ale zmęczony już życiem, komisarz Edouard Coleman.

Reżyser Grant Gee (znany m.in. z produkcji Meeting People Is Easy obrazującego trasę koncertową zespołu Radiohead) przedstawia dokument o historii grupy Joy Division - czwórki młodych chłopaków z Manchesteru, którzy zainspirowani twórczością Sex Pistols, w 1976 roku sami założyli swój zespół. Członkowie zespołu, dziennikarze oraz wiele innych osób opowiadają niezwykłą historię punkowej grupy, której styl ostatecznie zakwalifikowano jako post punk i new wave. W filmie wykorzystane zostały prywatne zdjęcia muzyków, niepublikowane wcześniej fragmenty koncertów oraz niedawno odnalezione nagrania grupy, a także jeden z ostatnich wywiadów z menadżerem Joy Division i szefem Factory Records - Tonym Wilsonem - który zmarł na raka w 2007 roku.