Pełne akcji kino rozrywkowe, które pozwala na niemal trzy godziny zatracić się w świecie półamatorskiego boksu sprzed pół wieku, przypominając sobie o ludowych korzeniach tego sportu. przeczytaj recenzję

„Anatomy of a Fall” możemy traktować jako film przegadany i statyczny. Z drugiej strony dramat sądowy to gatunek, dla którego jest to niemal cecha charakterystyczna i nikt nie traktuje jej jako wady. przeczytaj recenzję

Turecki reżyser w tym filmie robi wszystko, do czego przyzwyczaił kinomanów. Prezentuje cudowne zdjęcia Anatolii w obydwu porach roku (jak sam zaznacza, w tej krainie zima od razu przechodzi w lato). przeczytaj recenzję

Victor Erice, tak jak klasycy kina drogi pokazał, że największą wartością wędrówki jest ta, która zachodzi wewnątrz siebie. przeczytaj recenzję

Oglądanie „The Occupied City” można przerwać w każdej chwili, a wracając po godzinie, nie sposób poczuć, że cokolwiek się straciło. przeczytaj recenzję

W „May December” Haynes wykonuje doskonałą pracę, rozwijając historię ze znakomitą dynamiką, utrzymując widza w napięciu. przeczytaj recenzję

Z całą pewnością nie możemy traktować filmu Sauvaire’a jako realistycznego obrazu pracy ratownika medycznego. Nie doszukamy się w nim dzieła diagnozującego jakiekolwiek problemy społeczne. przeczytaj recenzję

Można powiedzieć, że Scorsese po raz kolejny dał nam ten sam film, osadzony w nieco innym kontekście, ale czy można być rozczarowanym, jeśli reżyser znowu podał nam dzieło niezwykle dopracowane. przeczytaj recenzję

Bijący z filmu spokój jest najcięższą z armat, które wytacza Glazer. Każda minuta bezproblemowej egzystencji beneficjentów rządów Hitlera stanowi emocjonalne przeżycie. przeczytaj recenzję

„Le retour” miał potencjał na film, w którym można się zakochać, niestety twórcy do samego końca nie zdecydowali się, co mają nam do pokazania, co wyraźnie odbiło się na efekcie końcowym. przeczytaj recenzję